Vandaag heb ik een hele waardevolle sessie mogen ervaren met Bas Roeleveld. Dankbaar voel ik mij voor de inzichten en het bijzondere gevoel wat ik eraan heb overgehouden. Een korte en zeer krachtige reis. Die mijn schaamte en angst over boosheid blootlegde. Een emotie waar ik al heel lang geen raad mee wist. Een schuldgevoel die was ontstaan in mijn jonge jaren, waarin ik heb kunnen voelen dat ik echt iemand wat kon aandoen. De enorme oerkracht van Kali. Die kan verslinden en koppen snelt.
De angst die ik voelde voor deze ongekende kracht. Geen idee wat ik ermee moest. En de blokkade die deze gevoelens, en vooral schaamte over deze rauwe en pure levenskracht gelegd heeft. Als een deksel op een vulkaan die vrij wil stromen. De schaamte omdat ik van mezelf verwachtte goed met boosheid om te kunnen gaan. Zeker in het veld.
Ik heb zo vaak ervaren wat het met me doet als ik die deksel erop laat. De energie slaat dood en ik beland in een doof gevoel. Mijn levenskracht wordt gestopt in haar stroom. En de vrijheid en wat voor pure kracht er is als deze vrij mag stromen.
Mijn innerlijke draak heb ik echt mogen ontmoeten en omarmen. Een heerlijk bruisend, diep en warm gevoel. Vanuit een diepe rust en stilte. Nog een beetje onwennig maar o zo heerlijk.
Iemand vertelde me ooit dat het voelt als kunnen rusten in het vuur. Nou precies dat dus. Het is niet te omschrijven of te bevatten met mijn brein eigenlijk. Dus ik blijf nog lekker even voelen. ROARRRR
No responses yet