Ligt vrijheid in het kunnen bepalen hoe ik mijn leven indeel? In ongebonden zijn? Kunnen werken wanneer of wonen/reizen waar ik wil? Maar is dat wel echt VRIJ ZIJN?
Wanneer ik me niet vrij voel heeft dat eigenlijk zelden te maken met uiterlijke omstandigheden. Natuurlijk is het makkelijk om dat de schuld te geven. Deze situaties veranderen door weggaan, verhuizen, een andere baan nemen etc. zijn maar tijdelijke pleisters op een hele andere wond. Wellicht ervaar ik dan een kort gevoel van vrijheid maar dat vervliegt snel.
Het gevoel of wel of niet vrij ben ligt meer in hoe ik met “onprettige” situaties omga. Deze gebeurtenissen houden me niet “gevangen”. Mijn gevoel daarover vaak wel.
Want als ik naar vrijheid verlang ontstaat dit meestal vanuit een gemis of (onuitgesproken) verwachtingen en verplichtingen. Of omdat ik de emoties die gekoppeld zijn aan deze omstandigheden lastig vind te doorvoelen.
De oplossing ligt niet buiten maar IN mijzelf. In het omarmen van ieder gevoel wat er in me leeft.
In deze duale wereld hebben de “negatieve” of sociaal ongewenste gevoelens net zoveel bestaansrecht als de positieve. Het leven is niet alleen maar happines, love & light.
Vrijheid ligt in eerlijkheid naar mijzelf. In de moed vinden emoties toe te laten in plaats van ze weg te duwen. En er ook niet in blijven hangen.
Kwetsbaarheid toe te laten. En in contact te brengen. Te delen wat er echt in me leeft. Hoe spannend dat ook is. Want op deze emoties ligt vaak een laag van schaamte, onmacht of angst.
Behalve dat dit uitputtend is, beroof ik mezelf zo ook van mijn innerlijke verbinding en daarmee mijn vrijheid en kracht.
Zodra ik in verbinding ben met mezelf, kan mijn levenskracht ongeremd stromen. En opent het een deur naar verbinding met anderen.
Vanuit een innerlijke vrijheid kan ik mijn leven kleur geven. Want het leven is zo veel fijner en vrijer als alles omarmd wordt.
much love
Comments are closed