Het leven kunnen nemen.

Het leven kunnen nemen. Een mooi systemisch onderwerp waar veel aan vast hangt. Het leven vol-ledig te kunnen nemen, vraagt om moed en kwetsbaarheid. De moed om rouw, schuld en verantwoordelijkheid te nemen over jouw lot. En de kwetsbaarheid om de emoties die hier bij loskomen helemaal te omarmen.
Dan pas kan je je eigen plek aannemen. Er is maar 1 unieke plek en die is helemaal van jou. En dat is de enige juiste plek voor jou. Net zoals je (voor)ouders die ook de enige juiste zijn voor jou.

Ik heb terugkijkend een groot deel van mijn leven eigenlijk maar half geleefd. In de overlevingsstand. Alleen maar de “leuke” dingen opzoekend. Afleiding zoeken van dat wat echt gevoeld wilde worden. Wat ik vaak als “zwaarte” ervaarde. Maar in plaats dat mijn leven leuker werd, werd het alleen maar zwaarder.
Ik merk dat mijn leven nu zoveel rijker is geworden door alles aan te nemen wat er voorbijkomt. Niet meer bang te hoeven zijn voor de “zwaarte” die vaak helemaal niet zo zwaar blijkt, maar juist enorm bevrijdend.

Er is ook zoveel moois te voelen in de rouw en in de schuld aannemen. Het geeft lucht en laat de levensenergie weer voluit stromen. Het maakt voor mij ook de behoeftigheid die vaak is ontstaan vanuit een oud tekort zichtbaar. In veel relaties heb ik helaas dit vaak onbewust ook bij een ander proberen te halen.

Door mijn eigen verantwoordelijkheid hiervoor te nemen, ipv dit op anderen te projecteren neem ik stapje voor stapje weer mijn eigen kracht terug. En geeft het vrijheid waardoor een oprechte verbinding ook weer echt mogelijk wordt. Met mijzelf en vanuit daar ook met anderen.

Aan het einde van de opleidings dagen mochten we 1 woord uiten. Ik kon weer verwondering voelen. Hoe mooi en simpel het leven kan zijn. Met alles erop en eraan.

Much love ❤️
Karen Wessels