Het leven kunnen nemen. Een mooi systemisch onderwerp waar veel aan vast hangt. Het leven vol-ledig te kunnen nemen, vraagt om moed en kwetsbaarheid. De moed om rouw, schuld en verantwoordelijkheid te nemen over jouw lot. En de kwetsbaarheid om de emoties die hier bij loskomen helemaal te omarmen.
Dan pas kan je je eigen plek aannemen. Er is maar 1 unieke plek en die is helemaal van jou.
Heel lang ben ik bezig geweest met de gedachte dat ik dingen gemist heb. Dat ik iets te eisen had. Dat het niet genoeg was. Ik hield mezelf daarmee ook gevangen in een slachtofferrol en kon daardoor mijn rechtmatige plek ook niet innemen.
Opschonen laat weer stromen in mijn wonderschone leven, wat niet meer rijkelijk vloeit door verroeste patronen en verdrongen verdriet
Tijdens ons “de Verbonden Vrouw” retreat spraken we over “teveel” zijn. Of juist niet genoeg. Een van de lieve sisters vertelde van dit verhaal. Ik post hem hier omdat het zoveel vrouwen raakt. Van vrouwen onderling naar elkaar toe en ook van mannen naar vrouwen.
Ineens stond ik daar… poedelnaakt. Voor een groep van 16 vrouwen. Mijzelf in de spiegel aan te kijken. Ik vond het spannend en ergens ook heel bevrijdend. Om in de liefdevolle bedding van deze sisters mijn naakte waarheid te onthullen. Letterlijk en figuurlijk.
Geraaktheid. Ken je die neiging als je diep geraakt bent om direct te willen vluchten, te vechten of te bevriezen?
Iemand vertelde me laatst dat hij dansen zag als medicijn. Dat vond ik een hele mooie […]
Attachment of gehechtheid. Volgens de boeddhistische leer is dit de bron van al het lijden. Wat ik zelf ervaar is dat gehechtheid aan ervaringen, eten, gewoontes, gedachten, mensen, spullen & plekken de levensstroom ook behoorlijk kan blokkeren.
Sterke sister en mooie powervrouw
Krachtig, vol met wijsheid en trouw
Dit kleine gedicht is een ode aan jou
Bestaansrecht. Een diep thema waar ik steeds weer mee in aanraking kom. Ik voel het bij mezelf en zie het ook in mensen om mij heen.